رئیس مذهب جعفری و ششمین پیشوای
شیعیان در هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شد. نام مبارکش «جعفر» و مشهورترین کنیه آن حضرت «ابوعبدالله»، و مشهورترین لقبش، «
صادق» است. پدر گرامیش «
امام باقر (علیهالسّلام)» و مادرش «ام فروه» دختر قاسم فرزند محمد بن ابوبکر است. که امام صادق (علیهالسّلام) درباره او فرمود: «کانت امی ممن آمنت واتقت واحسنت والله یحب المحسنین»«مادرم از زنان مؤمن، با تقوا و نیکوکار بود و خدا نیکوکاران را دوست داردوفات آن امام (ع) 25 شوال سال 148 هجری روی داده است. با این حساب می توان عمر آن حضرت را 65 سال گفت که از این مقدار 12 سال با جدش امام زین العابدین (ع) معاصر بوده و 19 سال با پدرش و 34 سال پس از پدرش زیسته و منصب امامت را عهده دار بوده همسرش حمیده آن حضرت ده فرزند داشت. از امام جعفر صادق (ع) هفت پسر و سه دختر بر جاى ماند كه عبارتند از:1- اسماعیل معروف به اعرج که بزرگترين فرزند وی است. اسماعيل در زمان حيات حضرت از دنيا رفت. پس از شهادت حضرت صادق(ع) عدهای از کجانديشان به امامت اسماعيل و عدهای به امامت فرزند اسماعیل محمد پيوستند که آنان را اسماعيليه میگويند.2- عبدالله بن افطح : وی هميشه با خواسته های پدر مخالفت میکرد. بعد از پدر مدعی خلافت و امامت شد و جمعی نيز امامت وی را پذيرفتند که آنان را فطحيه مینامند. بعدها چون مردم ضعف علمی و عملی وی را مشاهده کردند از او برگشته و به امامت موسی بن جعفر روی آوردند. پیروان عبدالله بن جعفر را فطحیه می گویند افطح به معنای پهن می باشد و چون هر دو پای او پهن بود به او افطح و به پیروانش فطحیه می گویند آنان معتقدند که امامت پس از امام صادق علیه السلام به فرزند او عبدالله می رسد . عبدالله پس از پدر به جای او فضائل و مناقب اهل البیت (ع)...
ما را در سایت فضائل و مناقب اهل البیت (ع) دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : choseinabbasi2 بازدید : 9 تاريخ : يکشنبه 23 ارديبهشت 1403 ساعت: 15:45